ရင္ခုန္စရာေကာင္းတဲ့ ေတာင္အာဖရိက အစားအစာပြဲေတာ္
ၿငိမ္းအိအိေထြး | Wednesday, 02 April 2014
ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ခ်က္ျပဳတ္ခဲ့တဲ့ စာေရးသူ။ ေအာင္ေဌးလိႈင္/ျမန္မာတိုင္း(မ္)
အျဖဴေရာင္ ေခ်ာကလက္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ ေထာင့္ခ်ဳိးလိပ္ထားတဲ့ ဆီစိမ္စကၠဴ ထဲ ေလာင္းထည့္လုိက္ေတာ့ ပူေႏြးတဲ့အထိ အေတြ႕နဲ႔အတူ ေထာင့္ခ်ဳိးတစ္ဖက္ကေန ေခ်ာကလက္
အရည္ေတြ ထြက္က်မသြားရေအာင္ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ ပိတ္လုိက္ရပါတယ္။
ေတာင္အာဖရိကအစားအစာပြဲေတာ္ကုိ ခ်က္ထရီယမ္ဟုိတယ္မွာ မတ္လ ၂၄ ရက္ကေန ၂၉ ရက္ေန႔ အထိ က်င္းပခဲ့ေပမယ့္ Northern Cape ဟင္းခ်က္သင္တန္းကုိေတာ့ ၂၇ ရက္ေန႔ တစ္ရက္တည္းပဲ ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာပါ။
ဟင္းခ်က္နည္းေတြကုိ ေတာင္အာဖရိကမွ နာမည္ေက်ာ္ Butler စားေသာက္ဆုိင္နဲ႔ ဟုိတယ္ေက်ာင္းပိုင္ရွင္ မစၥတာ မုိက္ခ္၀ီလီယမ္ နဲ႔ သူ႔လက္ေထာက္မေလး ရွ၀ါဒီတုိ႔ႏွစ္ဦးက တက္ညီလက္ညီနဲ႔ ဦးေဆာင္ သင္ျပေပးခဲ့ၾကၿပီး ကြ်န္မအပါအ၀င္ ဟင္းခ်က္သင္တန္း တက္ေရာက္သူ ၁၀ ေယာက္စလုံး ကလည္း စိတ္၀င္တစားနဲ႔ လုိက္ပါသင္ယူခဲ့ၾကပါတယ္။
ပထမဆုံး အျဖဴေရာင္နဲ႔ အညိဳေရာင္ ေခ်ာကလက္ရည္ေတြကုိ ဆီစိမ္စကၠဴေပၚမွာ တစ္စက္ျခားစီ ကုိယ္တုိင္အစက္ခ်ၿပီး ရွ၀ါဒီ သင္ျပတဲ့အတုိင္း စကၠဴအလယ္ေခါက္႐ိုးမွာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ေပါင္းစည္း သြားေအာင္ ေခါက္ခ် လုိက္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ေခ်ာကလက္ပါတဲ့ စကၠဴေတြကုိ နာမည္ေတြေရးၿပီး ရွ၀ါဒီက ျပန္သိမ္းယူ
သြားပါတယ္။
ဟင္းခ်က္သင္တန္း တစ္မ်ဳိးတည္းမဟုတ္ဘဲ သင္တန္းတက္ေရာက္သူေတြရဲ႕ လုပ္ပုံကုိင္ပုံေတြကုိ အမွတ္ေပးမယ့္ ေတာင္အာဖရိကစားဖုိမႉး ေလးေယာက္ကလည္း တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေန တာ ဆုိေတာ့ အိမ္မွာဆို ေပါက္ကရေတြပဲ ေလွ်ာက္ခ်က္တတ္တဲ့ စာေရးသူမွာေဇာေခြ်းေတြျပန္လာတာ တစ္ကုိယ္လုံး ရႊဲေနတဲ့အထိပါပဲ။
"ေတာင္အာဖရိကမွာေတာ့ စားေသာက္စရာ ဟင္းအမည္ေတြက နည္းနည္းထူးဆန္းတယ္။ အခုကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ဟင္းေတြထဲက နာမည္ေက်ာ္ မိေက်ာင္းဟင္းကုိ ခ်က္ၾကမွာပါ။ ကဲ.. ရွ၀ါဒီေရ.. မိေက်ာင္းကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး သြားဖမ္းခဲ့ပါဦး။ ဒီေကာင့္ ပါးစပ္ကုိေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ လုံျခံဳေအာင္ ပိတ္ခဲ့ပါေနာ္" လုိ႔ မစၥတာ မုိက္ခ္က ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ရွ၀ါဒီ တစ္ေယာက္လည္း ဟုိတယ္မီးဖုိေခ်ာင္ ကုိ ေျပးထြက္သြားပါတယ္။
ဟင္းခ်က္ခါးစည္းေတြ ကုိယ္စီ၀တ္ၿပီး ခပ္တည္တည္ ဟင္းခ်က္သင္ေနတဲ့ စာေရးသူအပါအ၀င္ သင္တန္းသား ၁၀ ေယာက္စလုံးဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စကားမေျပာၾကေပမယ့္ ဒီမိေက်ာင္းကုိ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္၀င္စားေနၾကတဲ့ပုံ ေပၚေနပါတယ္။
ခဏအၾကာ ရွ၀ါဒီက ျပန္ေျပးလာၿပီး "မိေက်ာင္းေတာ့ ဓာတ္ေလွကားထဲကေန လြတ္ထြက္သြားၿပီ။ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ"လုိ႔ ျပန္ေမးခ်ိန္မွာေတာ့ သင္တန္းသားေတြေရာ၊ ေဘးမွာ ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတဲ့
လူေတြပါ ျပံဳးစိစိျဖစ္လာၾကပါၿပီ။
မုိက္ခ္က "ထြက္ေျပးသြားတဲ့ မိေက်ာင္းကုိ သတိေတာ့ထားပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ့တို႔ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ဟင္းလ်ာဖန္တီးဖုိ႔ အတြက္ေတာ့ စိတ္မပူပါနဲ႔။ အခု ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ မိေက်ာင္းသား ႏုတ္ႏုတ္စင္းထား တာ ရွိပါတယ္" လုိ႔ ေျပာရင္း စတီးဇလုံထဲက အသားစေတြကုိ လွပ္ျပလုိက္ပါတယ္။
ႏုပ္ႏုပ္စဥ္းထားတဲ့အသားေတြက ၾကက္သားနဲ႔ ဆင္တူသလုိျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေဘးက ဟင္းခ်က္ေဖာ္ကုိ ၾကက္သားလားမသိဘူးလုိ႔ တုိးတုိးလွမ္းေျပာေတာ့ သူကလည္း မိေက်ာင္းသားေတာ့ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။
တကယ္တမ္းေတာ့ မိေက်ာင္းသား စစ္စစ္ေတြျဖစ္ၿပီး ဒီအစားအစာပဲြေတာ္အတြက္ ထုိင္းႏုိင္ငံက တစ္ဆင့္ ၀ယ္ယူလာတယ္လုိ႔ မုိက္ခ္က ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပတာေတာင္ သိပ္မယုံၾကည္ခဲ့ၾကပါဘူး။
ရွ၀ါဒီက အဲဒီအသားေတြကုိ ဂ်ဳံမႈန္႔၊ အသားမႈန္႔အနည္းငယ္တို႔နဲ႔ အတူ ႏုတ္ႏုတ္စင္းထားတဲ့ ၾကက္သြန္နီေတြနဲ႔ အားပါးတရနယ္ၿပီး အေနေတာ္အလုံးေလးေတြ လုံးကာ ဆီပါးပါးထည့္ထားတဲ့ အုိးထဲမွာ ထည့္ေၾကာ္ပါတယ္။
နီရဲၿပီး ႂကြပ္ရြလာတဲ့ မိေက်ာင္းသားလုံး ေၾကာ္ေတြကုိ သင္တန္းသား တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိလည္း
ေၾကာ္ခုိင္းၿပီး တကယ္တမ္းျမည္းဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွ မျမည္းခဲ့ၾကပါဘူး။
တြဲဖက္စားဖုိ႔ေဆာ့စ္ကုိ မိေက်ာင္းသားေၾကာ္ထားတဲ့ ဆီထဲထည့္ၿပီး အပူေပးကာ အသားလုံးေၾကာ္
ေတြေပၚကုိ ေလာင္းခ်လိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ မုန္လာဥနီကုိ အေခ်ာင္းေသးေလးေတြရေအာင္ လီွးၿပီးေတာ့ သခြားသီးစိတ္ေတြနဲ႔အတူ
ပန္းကန္ မွာ အလွဆင္ရင္း မိေက်ာင္းသားေၾကာ္ကိစၥကုိ အဆုံးသတ္လုိက္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ေဖ်ာ္စပ္ထားၿပီးသား ဂ်ဳံမႈန္႔ရည္နဲ႔ ေတာင္အာဖရိက႐ိုးရာ ပန္ကိတ္လုပ္ရမွာ
ျဖစ္ၿပီး ဒုိင္ေတြေရွ႕မွာ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ လက္ကုိင္အုိးေတြထဲက ပန္ကိတ္ေတြကုိ ေလထဲေျမႇာက္ၿပီး ဟိုဘက္ဒီဘက္ လွန္ေပးရမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ သင္တန္းသားေတြ ရင္အခုန္ရဆုံး အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
စာေရးသူကေတာ့ အုိးထဲကုိ ေထာပတ္နည္းနည္း အရင္ထည့္ၿပီး ေဖ်ာ္စပ္ထားတဲ့ ဂ်ဳံအရည္ကုိ ထည့္၊ တစ္ဖက္လွန္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရာမွာ စိတ္လႈပ္ရွားေနေတာ့ ပန္ကိတ္က ေခါက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒုိင္က ေနာက္ထပ္ တစ္အုိးထပ္ ႀကိဳးစားခ်င္ေသးလားလုိ႔ ေမးတာနဲ႔ ဂ်ဳံရည္ထပ္ယူၿပီး ထပ္လုပ္ပါတယ္။
ပန္ကိတ္ကုိ ေလေပၚေျမႇာက္ၿပီး တစ္ဖက္ လွန္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာေတာ့ အမွတ္ေပးဖုိ႔ကတ္ျပားေလးေတြ ကုိယ္စီကုိင္ထားတဲ့ ဒုိင္ေလး ေယာက္စလုံးနဲ႔ မုိက္ခ္ေရာ ရွ၀ါဒီပါ အနားမွာ ရွိေနတာမို႔ ရင္ခုန္သံရပ္သြားသ လုိ ခံစားရၿပီး ျဖတ္ခနဲ ေလေပၚေျမႇာက္၊ လက္ကုိင္အုိးထဲကုိ အေနေတာ္ျပန္က် လာတဲ့ ကုိယ္တုိင္လုပ္တဲ့ ပန္ကိတ္ကုိ မယုံႏုိင္သလိုၾကည့္မိခ်ိန္မွာ ဒုိင္ေတြနဲ႔ ေဘးက ဟင္းခ်က္ေဖာ္ေတြက ၀ုိင္းေအာ္ အားေပးၾကပါ တယ္။
ဟင္းခ်က္သူေတြထဲမွာ အေမရိကန္သူႏွစ္ေယာက္၊ တ႐ုတ္လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္၊ ေမာ္ဒယ္ တစ္ေယာက္ အျပင္ တကယ့္စားဖုိမႉးေတြလည္း ပါ၀င္တာမုိ႔ ကြ်န္မလုိ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ဟင္းခ်က္သင္တန္းေရာက္ လာသူအတြက္ သူတုိ႔ လုပ္ကုိင္ပုံၾကည့္ရသမွ် အံ့ဩစရာေတြပါပဲ။
ေနာက္ ပန္ကိတ္နဲ႔တြဲစားဖုိ႔ ေဆာ့စ္ကုိ ကုိယ္တိုင္ ခ်က္ရမယ္ဆုိေတာ့ ေရွ႕ကခ်က္ျပမယ့္ ရွ၀ါဒီလုပ္သမွ် မ်က္စိကြ်တ္က်မတတ္ လုိက္ၾကည့္ရပါတယ္။
လက္ကုိင္အုိးထဲကုိ ခြက္ထဲက သၾကားေတြ အကုန္ေလာင္းထည့္ၿပီး မီးမွ်င္းမွ်င္းနဲ႔ အရည္ႀကိဳခ်ိန္မွာ တျခားသူေတြရဲ႕ သၾကားေတြအရည္ ေပ်ာ္ၿပီးကုိယ့္အုိးထဲက သၾကားမေပ်ာ္တာေၾကာင့္ စိတ္ေလာၿပီး မီးအပူခ်ိန္ကို ျမႇင့္လိုက္ပါတယ္။
ကြ်န္မနဲ႔ မီးဖုိတစ္ခုတည္းခ်က္ရတဲ့ ခ်က္ထရီယမ္ဟုိတယ္က စားဖုိမႉးက ေမႊလုိက္လုိ႔ အၾကံေပး တာနဲ႔ လက္တစ္ဖက္က အုိးကုိကုိင္၊ ေနာက္တစ္ဖက္က ေယာင္းမကုိင္ၿပီး တရစပ္ေမႊလုိက္တာ သၾကားေတြသာ အရည္ေပ်ာ္႐ံုမက လက္ထဲက ပလတ္စတစ္ေယာင္းမပါ အရည္ေပ်ာ္ၿပီး အေငြ႕ေတြထြက္လာတဲ့ အထိပါပဲ။
အလန္႔တၾကားနဲ႔ အုိးထဲမွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေကာ္ဖတ္ေတြကုိ ဇြန္းနဲ႔ လုိက္ဆယ္ထုတ္၊ ေပးထားတဲ့ႏြားႏုိ႔ကုိ အုိးထဲထပ္ထည့္၊ ေနာက္ အမ႐ူနီလုိ႔ ေခၚတဲ့၀ုိင္တစ္မ်ဳိးကုိ အုိးထဲထပ္ထည့္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ အလုပ္႐ႈပ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။
"ဒါက ေတာင္အာဖရိကေတာအုပ္ေတြမွာ သီးတဲ့ အသီးတစ္မ်ဳိးကို အရည္ထုတ္ၿပီး ၀ုိင္ အျဖစ္ ခ်က္ထား တာပါ။ ေတာထဲေရာက္ရင္ ဆင္ေတြကအစ ဒီအသီးကုိ ခူးစားၾကတယ္။ ခဏေနရင္ အရက္မူးသလုိ မူးၾကၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာင္ ယုိင္ေနၾကပါတယ္။ သူ႔ပင္ကုိ အရသာက နည္းနည္းေလး မူးေစပါတယ္"လုိ႔ မုိက္ခ္က ရွင္းျပရင္း ေဆာ့စ္ခ်က္ေနတဲ့ အိုးေတြထဲကုိ လုိက္ထည့္ေပးပါ တယ္။
သင္တန္းသူတစ္ေယာက္က ဒီ၀ုိင္ေနရာမွာ တျခားေဖ်ာ္ရည္ေတြ ထည့္ခ်က္ႏုိင္မလားလုိ႔ ေမးေတာ့ မုိက္ခ္က ခ်က္ႏုိင္ေၾကာင္းရွင္းျပရင္း အမ႐ူနီ၀ုိင္အျပင္ ေနာက္ထပ္ လုိက္ဖက္တာက ဘရန္ဒီ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။
ေဆာ့စ္ခ်က္အၿပီးမွာေတာ့ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြနဲ႔အတူ အေစာပုိင္းက ေခ်ာကလက္အစက္ခ်
ထားတဲ့ စကၠဴေတြျပန္ယူလာတာမို႔ ကုိယ့္နာမည္ပါတာကုိ ျပန္ေရြးယူၿပီး ရွ၀ါဒီ လုပ္သလုိ စကၠဴကုိ
ခပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အလယ္တည့္တည့္ကေန ဖြင့္လုိက္ေတာ့ အညိဳအျဖဴ တစ္ကန္႔စီ ေအးခဲေနတဲ့
ေခ်ာကလက္ေခ်ာင္းကုိ ရလုိက္ပါၿပီ။
ပန္းကန္ခ်ပ္ႀကီးေတြေပၚမွာ ကုိယ္တိုင္ခ်က္ထားတဲ့ ေဆာ့စ္၊ ပန္ကိတ္၊ ေခ်ာကလက္နဲ႔ စေတာ္ဘယ္ရီ သီးေတြကုိ စိတ္ႀကိဳက္အလွဆင္ပါ ဆုိေတာ့ ကြ်န္မကေတာ့ သုံးလႊာေခါက္ထားတဲ့ ပန္ကိတ္အနားသတ္ မွာ ေဆာ့စ္ေလာင္းထည့္၊ ေခ်ာကလက္ေခ်ာင္းကို အလယ္မွာျခားၿပီး စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြကုိ ပန္ကိတ္ပုံစံ ခ်ထားတဲ့အတုိင္း တစ္ဖက္မွာ စုပုံၿပီးအလွဆင္လုိက္ပါတယ္။
ဒိုင္တစ္ေယာက္ခ်င္းစီက ေခ်ာကလက္၊ပန္ကိတ္နဲ႔ ေဆာ့စ္ေတြကုိ လာျမည္းစမ္းၿပီး အမွတ္ေတြ ေပးေနခဲ့ ကာ ေနာက္ဆုံးမွာ ေတာင္အာဖရိကရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ဘူဘူဇီလာ ေတြ တီးမႈတ္ကာ
ဆုသံုးဆု ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။
ကံအားေလ်ာ္စြာ ခ်က္ထရီယမ္စားဖုိမႉးနဲ႔ ကြ်န္မ စားပြဲက တတိယဆုရခဲ့ၿပီး အေမရိကန္သူႏွစ္ဦး ခ်က္ျပဳတ္တဲ့စားပြဲနဲ႔ ျမန္မာအမ်ဳိးသားႏွစ္ဦး တုိ႔အတြဲက ဒုတိယနဲ႔ ပထမဆုတို႔ရခဲ့ၾကပါတယ္။
ခ်က္ထရီယမ္ဟိုတယ္နဲ႔အတူ ဒီပြဲကုိ ဦးေဆာင္က်င္းပတဲ့ ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ MBMG Group မွ မန္ေနးဂ်င္းဒါ႐ိုက္တာ Mr Graham Macdonald က ေတာင္အာဖရိကနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ အလွမ္းကြာေ၀းေပ မယ့္ ႐ိုးသားပြင့္လင္းတဲ့ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ခ်င္းတူညီၿပီး ယဥ္ေက်းမႈ အရ ပိုနီးစပ္ေစခ်င္ တာေၾကာင့္ ဒီပြဲကုိစီစဥ္ျဖစ္တာပါလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
"သြားေရာက္လည္ပတ္ဖုိ႔ အလြယ္တကူ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေနရာေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ခုလုိ ဟင္းခ်က္တဲ့ အစီအစဥ္အပါအ၀င္ ေတာင္အာဖရိက အစားအစာပြဲေတာ္ကုိ စီစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲတုိ႔၊ သင္တန္းတုိ႔ ဆိုတာထက္ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ပုိနီးစပ္ေစခ်င္တာပါ။ ေနာက္ထပ္လည္း ေတာင္အာဖရိ ကနဲ႔ ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးပုိမုိ တုိးတက္ေအာင္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ ရွိပါတယ္"လုိ႔ မစၥတာ ဂေရဟမ္က ေျပာပါတယ္။
ခ်က္ထရီယမ္ဟိုတယ္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္က်င္းပတဲ့ ေတာင္အာဖရိကအစားအစာပြဲေတာ္ အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္တည္ခင္းမယ့္ အစားအစာေတြကအစ ေသခ်ာျပင္ဆင္ခဲ့တယ္လုိ႔ ပြဲေတာ္အတြက္ ဦးေဆာင္သူျဖစ္တဲ့ ဟိုတယ္မွ Marketing Communications Manager ျဖစ္တဲ့ မထရီဇာက ေျပာပါတယ္။
"ေတာင္အာဖရိကနဲ႔ ျမန္မာနဲ႔က ေ၀းေပမယ့္ ရာသီဥတုကအစ (ေျခာက္ေသြ႕တာနဲ႔ စိုစြတ္တာကလြဲရင္) သိပ္မကြာဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ဟုိမွာ အဓိကအစားအစာေတြျဖစ္တဲ့ မိေက်ာင္းသားတုိ႔၊ သမင္သားတုိ႔ကုိ ခ်က္ျပဳတ္မွာဆုိေတာ့ မိေက်ာင္းသားဆုိရင္ ထုိင္းကုိ သြား၀ယ္ရတဲ့အထိ ေသခ်ာျပင္ဆင္ခဲ့ပါ တယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း ေတာင္အာဖရိကနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ခရီးသြားလုပ္ငန္း၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အတြက္ က်င္းပႏုိင္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္"လုိ႔ မထရီဇာက ေျပာပါတယ္။
ကမၻာ့ဖလားေဘာလုံးပြဲ က်င္းပတဲ့ေနရာ အျဖစ္ကလြဲရင္ ကုိယ္နဲ႔သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့ ေတာင္အာဖရိကရဲ႕ ဟင္းလ်ာေတြကုိ ခ်က္ထရီယမ္ ဟုိတယ္၀င္းထဲက ေရကူးကန္ေဘးမွာ ေခြ်းတလုံးလုံး၊ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ကုိယ္တုိင္၀င္ခ်က္ျပဳတ္ရတဲ့ ဒီဟင္းခ်က္သင္တန္းကေပးတဲ့ ခံစားမႈက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ယုံၾကည္မႈ တိုးေစတဲ့အျပင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈန႔ဲ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးမႈေတြပါ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာတိုင္းမ္
ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ခ်က္ျပဳတ္ခဲ့တဲ့ စာေရးသူ။ ေအာင္ေဌးလိႈင္/ျမန္မာတိုင္း(မ္)
အျဖဴေရာင္ ေခ်ာကလက္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ ေထာင့္ခ်ဳိးလိပ္ထားတဲ့ ဆီစိမ္စကၠဴ ထဲ ေလာင္းထည့္လုိက္ေတာ့ ပူေႏြးတဲ့အထိ အေတြ႕နဲ႔အတူ ေထာင့္ခ်ဳိးတစ္ဖက္ကေန ေခ်ာကလက္
အရည္ေတြ ထြက္က်မသြားရေအာင္ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ ပိတ္လုိက္ရပါတယ္။
ေတာင္အာဖရိကအစားအစာပြဲေတာ္ကုိ ခ်က္ထရီယမ္ဟုိတယ္မွာ မတ္လ ၂၄ ရက္ကေန ၂၉ ရက္ေန႔ အထိ က်င္းပခဲ့ေပမယ့္ Northern Cape ဟင္းခ်က္သင္တန္းကုိေတာ့ ၂၇ ရက္ေန႔ တစ္ရက္တည္းပဲ ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာပါ။
ဟင္းခ်က္နည္းေတြကုိ ေတာင္အာဖရိကမွ နာမည္ေက်ာ္ Butler စားေသာက္ဆုိင္နဲ႔ ဟုိတယ္ေက်ာင္းပိုင္ရွင္ မစၥတာ မုိက္ခ္၀ီလီယမ္ နဲ႔ သူ႔လက္ေထာက္မေလး ရွ၀ါဒီတုိ႔ႏွစ္ဦးက တက္ညီလက္ညီနဲ႔ ဦးေဆာင္ သင္ျပေပးခဲ့ၾကၿပီး ကြ်န္မအပါအ၀င္ ဟင္းခ်က္သင္တန္း တက္ေရာက္သူ ၁၀ ေယာက္စလုံး ကလည္း စိတ္၀င္တစားနဲ႔ လုိက္ပါသင္ယူခဲ့ၾကပါတယ္။
ပထမဆုံး အျဖဴေရာင္နဲ႔ အညိဳေရာင္ ေခ်ာကလက္ရည္ေတြကုိ ဆီစိမ္စကၠဴေပၚမွာ တစ္စက္ျခားစီ ကုိယ္တုိင္အစက္ခ်ၿပီး ရွ၀ါဒီ သင္ျပတဲ့အတုိင္း စကၠဴအလယ္ေခါက္႐ိုးမွာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ေပါင္းစည္း သြားေအာင္ ေခါက္ခ် လုိက္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ေခ်ာကလက္ပါတဲ့ စကၠဴေတြကုိ နာမည္ေတြေရးၿပီး ရွ၀ါဒီက ျပန္သိမ္းယူ
သြားပါတယ္။
ဟင္းခ်က္သင္တန္း တစ္မ်ဳိးတည္းမဟုတ္ဘဲ သင္တန္းတက္ေရာက္သူေတြရဲ႕ လုပ္ပုံကုိင္ပုံေတြကုိ အမွတ္ေပးမယ့္ ေတာင္အာဖရိကစားဖုိမႉး ေလးေယာက္ကလည္း တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေန တာ ဆုိေတာ့ အိမ္မွာဆို ေပါက္ကရေတြပဲ ေလွ်ာက္ခ်က္တတ္တဲ့ စာေရးသူမွာေဇာေခြ်းေတြျပန္လာတာ တစ္ကုိယ္လုံး ရႊဲေနတဲ့အထိပါပဲ။
"ေတာင္အာဖရိကမွာေတာ့ စားေသာက္စရာ ဟင္းအမည္ေတြက နည္းနည္းထူးဆန္းတယ္။ အခုကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ဟင္းေတြထဲက နာမည္ေက်ာ္ မိေက်ာင္းဟင္းကုိ ခ်က္ၾကမွာပါ။ ကဲ.. ရွ၀ါဒီေရ.. မိေက်ာင္းကုိ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး သြားဖမ္းခဲ့ပါဦး။ ဒီေကာင့္ ပါးစပ္ကုိေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ လုံျခံဳေအာင္ ပိတ္ခဲ့ပါေနာ္" လုိ႔ မစၥတာ မုိက္ခ္က ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ရွ၀ါဒီ တစ္ေယာက္လည္း ဟုိတယ္မီးဖုိေခ်ာင္ ကုိ ေျပးထြက္သြားပါတယ္။
ဟင္းခ်က္ခါးစည္းေတြ ကုိယ္စီ၀တ္ၿပီး ခပ္တည္တည္ ဟင္းခ်က္သင္ေနတဲ့ စာေရးသူအပါအ၀င္ သင္တန္းသား ၁၀ ေယာက္စလုံးဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စကားမေျပာၾကေပမယ့္ ဒီမိေက်ာင္းကုိ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္၀င္စားေနၾကတဲ့ပုံ ေပၚေနပါတယ္။
ခဏအၾကာ ရွ၀ါဒီက ျပန္ေျပးလာၿပီး "မိေက်ာင္းေတာ့ ဓာတ္ေလွကားထဲကေန လြတ္ထြက္သြားၿပီ။ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ"လုိ႔ ျပန္ေမးခ်ိန္မွာေတာ့ သင္တန္းသားေတြေရာ၊ ေဘးမွာ ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတဲ့
လူေတြပါ ျပံဳးစိစိျဖစ္လာၾကပါၿပီ။
မုိက္ခ္က "ထြက္ေျပးသြားတဲ့ မိေက်ာင္းကုိ သတိေတာ့ထားပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ့တို႔ရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ဟင္းလ်ာဖန္တီးဖုိ႔ အတြက္ေတာ့ စိတ္မပူပါနဲ႔။ အခု ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ မိေက်ာင္းသား ႏုတ္ႏုတ္စင္းထား တာ ရွိပါတယ္" လုိ႔ ေျပာရင္း စတီးဇလုံထဲက အသားစေတြကုိ လွပ္ျပလုိက္ပါတယ္။
ႏုပ္ႏုပ္စဥ္းထားတဲ့အသားေတြက ၾကက္သားနဲ႔ ဆင္တူသလုိျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေဘးက ဟင္းခ်က္ေဖာ္ကုိ ၾကက္သားလားမသိဘူးလုိ႔ တုိးတုိးလွမ္းေျပာေတာ့ သူကလည္း မိေက်ာင္းသားေတာ့ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။
တကယ္တမ္းေတာ့ မိေက်ာင္းသား စစ္စစ္ေတြျဖစ္ၿပီး ဒီအစားအစာပဲြေတာ္အတြက္ ထုိင္းႏုိင္ငံက တစ္ဆင့္ ၀ယ္ယူလာတယ္လုိ႔ မုိက္ခ္က ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပတာေတာင္ သိပ္မယုံၾကည္ခဲ့ၾကပါဘူး။
ရွ၀ါဒီက အဲဒီအသားေတြကုိ ဂ်ဳံမႈန္႔၊ အသားမႈန္႔အနည္းငယ္တို႔နဲ႔ အတူ ႏုတ္ႏုတ္စင္းထားတဲ့ ၾကက္သြန္နီေတြနဲ႔ အားပါးတရနယ္ၿပီး အေနေတာ္အလုံးေလးေတြ လုံးကာ ဆီပါးပါးထည့္ထားတဲ့ အုိးထဲမွာ ထည့္ေၾကာ္ပါတယ္။
နီရဲၿပီး ႂကြပ္ရြလာတဲ့ မိေက်ာင္းသားလုံး ေၾကာ္ေတြကုိ သင္တန္းသား တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိလည္း
ေၾကာ္ခုိင္းၿပီး တကယ္တမ္းျမည္းဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွ မျမည္းခဲ့ၾကပါဘူး။
တြဲဖက္စားဖုိ႔ေဆာ့စ္ကုိ မိေက်ာင္းသားေၾကာ္ထားတဲ့ ဆီထဲထည့္ၿပီး အပူေပးကာ အသားလုံးေၾကာ္
ေတြေပၚကုိ ေလာင္းခ်လိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ မုန္လာဥနီကုိ အေခ်ာင္းေသးေလးေတြရေအာင္ လီွးၿပီးေတာ့ သခြားသီးစိတ္ေတြနဲ႔အတူ
ပန္းကန္ မွာ အလွဆင္ရင္း မိေက်ာင္းသားေၾကာ္ကိစၥကုိ အဆုံးသတ္လုိက္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ေဖ်ာ္စပ္ထားၿပီးသား ဂ်ဳံမႈန္႔ရည္နဲ႔ ေတာင္အာဖရိက႐ိုးရာ ပန္ကိတ္လုပ္ရမွာ
ျဖစ္ၿပီး ဒုိင္ေတြေရွ႕မွာ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ လက္ကုိင္အုိးေတြထဲက ပန္ကိတ္ေတြကုိ ေလထဲေျမႇာက္ၿပီး ဟိုဘက္ဒီဘက္ လွန္ေပးရမွာျဖစ္တာေၾကာင့္ သင္တန္းသားေတြ ရင္အခုန္ရဆုံး အခ်ိန္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
စာေရးသူကေတာ့ အုိးထဲကုိ ေထာပတ္နည္းနည္း အရင္ထည့္ၿပီး ေဖ်ာ္စပ္ထားတဲ့ ဂ်ဳံအရည္ကုိ ထည့္၊ တစ္ဖက္လွန္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရာမွာ စိတ္လႈပ္ရွားေနေတာ့ ပန္ကိတ္က ေခါက္သြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒုိင္က ေနာက္ထပ္ တစ္အုိးထပ္ ႀကိဳးစားခ်င္ေသးလားလုိ႔ ေမးတာနဲ႔ ဂ်ဳံရည္ထပ္ယူၿပီး ထပ္လုပ္ပါတယ္။
ပန္ကိတ္ကုိ ေလေပၚေျမႇာက္ၿပီး တစ္ဖက္ လွန္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာေတာ့ အမွတ္ေပးဖုိ႔ကတ္ျပားေလးေတြ ကုိယ္စီကုိင္ထားတဲ့ ဒုိင္ေလး ေယာက္စလုံးနဲ႔ မုိက္ခ္ေရာ ရွ၀ါဒီပါ အနားမွာ ရွိေနတာမို႔ ရင္ခုန္သံရပ္သြားသ လုိ ခံစားရၿပီး ျဖတ္ခနဲ ေလေပၚေျမႇာက္၊ လက္ကုိင္အုိးထဲကုိ အေနေတာ္ျပန္က် လာတဲ့ ကုိယ္တုိင္လုပ္တဲ့ ပန္ကိတ္ကုိ မယုံႏုိင္သလိုၾကည့္မိခ်ိန္မွာ ဒုိင္ေတြနဲ႔ ေဘးက ဟင္းခ်က္ေဖာ္ေတြက ၀ုိင္းေအာ္ အားေပးၾကပါ တယ္။
ဟင္းခ်က္သူေတြထဲမွာ အေမရိကန္သူႏွစ္ေယာက္၊ တ႐ုတ္လူမ်ဳိး တစ္ေယာက္၊ ေမာ္ဒယ္ တစ္ေယာက္ အျပင္ တကယ့္စားဖုိမႉးေတြလည္း ပါ၀င္တာမုိ႔ ကြ်န္မလုိ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ဟင္းခ်က္သင္တန္းေရာက္ လာသူအတြက္ သူတုိ႔ လုပ္ကုိင္ပုံၾကည့္ရသမွ် အံ့ဩစရာေတြပါပဲ။
ေနာက္ ပန္ကိတ္နဲ႔တြဲစားဖုိ႔ ေဆာ့စ္ကုိ ကုိယ္တိုင္ ခ်က္ရမယ္ဆုိေတာ့ ေရွ႕ကခ်က္ျပမယ့္ ရွ၀ါဒီလုပ္သမွ် မ်က္စိကြ်တ္က်မတတ္ လုိက္ၾကည့္ရပါတယ္။
လက္ကုိင္အုိးထဲကုိ ခြက္ထဲက သၾကားေတြ အကုန္ေလာင္းထည့္ၿပီး မီးမွ်င္းမွ်င္းနဲ႔ အရည္ႀကိဳခ်ိန္မွာ တျခားသူေတြရဲ႕ သၾကားေတြအရည္ ေပ်ာ္ၿပီးကုိယ့္အုိးထဲက သၾကားမေပ်ာ္တာေၾကာင့္ စိတ္ေလာၿပီး မီးအပူခ်ိန္ကို ျမႇင့္လိုက္ပါတယ္။
ကြ်န္မနဲ႔ မီးဖုိတစ္ခုတည္းခ်က္ရတဲ့ ခ်က္ထရီယမ္ဟုိတယ္က စားဖုိမႉးက ေမႊလုိက္လုိ႔ အၾကံေပး တာနဲ႔ လက္တစ္ဖက္က အုိးကုိကုိင္၊ ေနာက္တစ္ဖက္က ေယာင္းမကုိင္ၿပီး တရစပ္ေမႊလုိက္တာ သၾကားေတြသာ အရည္ေပ်ာ္႐ံုမက လက္ထဲက ပလတ္စတစ္ေယာင္းမပါ အရည္ေပ်ာ္ၿပီး အေငြ႕ေတြထြက္လာတဲ့ အထိပါပဲ။
အလန္႔တၾကားနဲ႔ အုိးထဲမွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေကာ္ဖတ္ေတြကုိ ဇြန္းနဲ႔ လုိက္ဆယ္ထုတ္၊ ေပးထားတဲ့ႏြားႏုိ႔ကုိ အုိးထဲထပ္ထည့္၊ ေနာက္ အမ႐ူနီလုိ႔ ေခၚတဲ့၀ုိင္တစ္မ်ဳိးကုိ အုိးထဲထပ္ထည့္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ အလုပ္႐ႈပ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။
"ဒါက ေတာင္အာဖရိကေတာအုပ္ေတြမွာ သီးတဲ့ အသီးတစ္မ်ဳိးကို အရည္ထုတ္ၿပီး ၀ုိင္ အျဖစ္ ခ်က္ထား တာပါ။ ေတာထဲေရာက္ရင္ ဆင္ေတြကအစ ဒီအသီးကုိ ခူးစားၾကတယ္။ ခဏေနရင္ အရက္မူးသလုိ မူးၾကၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေတာင္ ယုိင္ေနၾကပါတယ္။ သူ႔ပင္ကုိ အရသာက နည္းနည္းေလး မူးေစပါတယ္"လုိ႔ မုိက္ခ္က ရွင္းျပရင္း ေဆာ့စ္ခ်က္ေနတဲ့ အိုးေတြထဲကုိ လုိက္ထည့္ေပးပါ တယ္။
သင္တန္းသူတစ္ေယာက္က ဒီ၀ုိင္ေနရာမွာ တျခားေဖ်ာ္ရည္ေတြ ထည့္ခ်က္ႏုိင္မလားလုိ႔ ေမးေတာ့ မုိက္ခ္က ခ်က္ႏုိင္ေၾကာင္းရွင္းျပရင္း အမ႐ူနီ၀ုိင္အျပင္ ေနာက္ထပ္ လုိက္ဖက္တာက ဘရန္ဒီ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။
ေဆာ့စ္ခ်က္အၿပီးမွာေတာ့ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြနဲ႔အတူ အေစာပုိင္းက ေခ်ာကလက္အစက္ခ်
ထားတဲ့ စကၠဴေတြျပန္ယူလာတာမို႔ ကုိယ့္နာမည္ပါတာကုိ ျပန္ေရြးယူၿပီး ရွ၀ါဒီ လုပ္သလုိ စကၠဴကုိ
ခပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အလယ္တည့္တည့္ကေန ဖြင့္လုိက္ေတာ့ အညိဳအျဖဴ တစ္ကန္႔စီ ေအးခဲေနတဲ့
ေခ်ာကလက္ေခ်ာင္းကုိ ရလုိက္ပါၿပီ။
ပန္းကန္ခ်ပ္ႀကီးေတြေပၚမွာ ကုိယ္တိုင္ခ်က္ထားတဲ့ ေဆာ့စ္၊ ပန္ကိတ္၊ ေခ်ာကလက္နဲ႔ စေတာ္ဘယ္ရီ သီးေတြကုိ စိတ္ႀကိဳက္အလွဆင္ပါ ဆုိေတာ့ ကြ်န္မကေတာ့ သုံးလႊာေခါက္ထားတဲ့ ပန္ကိတ္အနားသတ္ မွာ ေဆာ့စ္ေလာင္းထည့္၊ ေခ်ာကလက္ေခ်ာင္းကို အလယ္မွာျခားၿပီး စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြကုိ ပန္ကိတ္ပုံစံ ခ်ထားတဲ့အတုိင္း တစ္ဖက္မွာ စုပုံၿပီးအလွဆင္လုိက္ပါတယ္။
ဒိုင္တစ္ေယာက္ခ်င္းစီက ေခ်ာကလက္၊ပန္ကိတ္နဲ႔ ေဆာ့စ္ေတြကုိ လာျမည္းစမ္းၿပီး အမွတ္ေတြ ေပးေနခဲ့ ကာ ေနာက္ဆုံးမွာ ေတာင္အာဖရိကရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ ဘူဘူဇီလာ ေတြ တီးမႈတ္ကာ
ဆုသံုးဆု ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။
ကံအားေလ်ာ္စြာ ခ်က္ထရီယမ္စားဖုိမႉးနဲ႔ ကြ်န္မ စားပြဲက တတိယဆုရခဲ့ၿပီး အေမရိကန္သူႏွစ္ဦး ခ်က္ျပဳတ္တဲ့စားပြဲနဲ႔ ျမန္မာအမ်ဳိးသားႏွစ္ဦး တုိ႔အတြဲက ဒုတိယနဲ႔ ပထမဆုတို႔ရခဲ့ၾကပါတယ္။
ခ်က္ထရီယမ္ဟိုတယ္နဲ႔အတူ ဒီပြဲကုိ ဦးေဆာင္က်င္းပတဲ့ ဘန္ေကာက္အေျခစိုက္ MBMG Group မွ မန္ေနးဂ်င္းဒါ႐ိုက္တာ Mr Graham Macdonald က ေတာင္အာဖရိကနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ အလွမ္းကြာေ၀းေပ မယ့္ ႐ိုးသားပြင့္လင္းတဲ့ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ခ်င္းတူညီၿပီး ယဥ္ေက်းမႈ အရ ပိုနီးစပ္ေစခ်င္ တာေၾကာင့္ ဒီပြဲကုိစီစဥ္ျဖစ္တာပါလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
"သြားေရာက္လည္ပတ္ဖုိ႔ အလြယ္တကူ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေနရာေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ခုလုိ ဟင္းခ်က္တဲ့ အစီအစဥ္အပါအ၀င္ ေတာင္အာဖရိက အစားအစာပြဲေတာ္ကုိ စီစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲတုိ႔၊ သင္တန္းတုိ႔ ဆိုတာထက္ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ပုိနီးစပ္ေစခ်င္တာပါ။ ေနာက္ထပ္လည္း ေတာင္အာဖရိ ကနဲ႔ ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးပုိမုိ တုိးတက္ေအာင္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ ရွိပါတယ္"လုိ႔ မစၥတာ ဂေရဟမ္က ေျပာပါတယ္။
ခ်က္ထရီယမ္ဟိုတယ္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္က်င္းပတဲ့ ေတာင္အာဖရိကအစားအစာပြဲေတာ္ အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္တည္ခင္းမယ့္ အစားအစာေတြကအစ ေသခ်ာျပင္ဆင္ခဲ့တယ္လုိ႔ ပြဲေတာ္အတြက္ ဦးေဆာင္သူျဖစ္တဲ့ ဟိုတယ္မွ Marketing Communications Manager ျဖစ္တဲ့ မထရီဇာက ေျပာပါတယ္။
"ေတာင္အာဖရိကနဲ႔ ျမန္မာနဲ႔က ေ၀းေပမယ့္ ရာသီဥတုကအစ (ေျခာက္ေသြ႕တာနဲ႔ စိုစြတ္တာကလြဲရင္) သိပ္မကြာဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ ဟုိမွာ အဓိကအစားအစာေတြျဖစ္တဲ့ မိေက်ာင္းသားတုိ႔၊ သမင္သားတုိ႔ကုိ ခ်က္ျပဳတ္မွာဆုိေတာ့ မိေက်ာင္းသားဆုိရင္ ထုိင္းကုိ သြား၀ယ္ရတဲ့အထိ ေသခ်ာျပင္ဆင္ခဲ့ပါ တယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း ေတာင္အာဖရိကနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ခရီးသြားလုပ္ငန္း၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အတြက္ က်င္းပႏုိင္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္"လုိ႔ မထရီဇာက ေျပာပါတယ္။
ကမၻာ့ဖလားေဘာလုံးပြဲ က်င္းပတဲ့ေနရာ အျဖစ္ကလြဲရင္ ကုိယ္နဲ႔သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့ ေတာင္အာဖရိကရဲ႕ ဟင္းလ်ာေတြကုိ ခ်က္ထရီယမ္ ဟုိတယ္၀င္းထဲက ေရကူးကန္ေဘးမွာ ေခြ်းတလုံးလုံး၊ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ကုိယ္တုိင္၀င္ခ်က္ျပဳတ္ရတဲ့ ဒီဟင္းခ်က္သင္တန္းကေပးတဲ့ ခံစားမႈက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ယုံၾကည္မႈ တိုးေစတဲ့အျပင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈန႔ဲ ရင္းႏွီးေႏြးေထြးမႈေတြပါ ရရွိခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာတိုင္းမ္